Uprawiam cichą obserwację świata

Podpatruję ludzi i zdarzenia, leczę się z lęków. Na palcach przemykam codziennie mimochodem, sama. W oczach ludzi widzę przyszłość, ułamki zdarzeń. W powietrzu czuję zapach świata i słyszę dźwięki niesłyszalne. Zachodzę niczym słońce, powoli za horyzontem. Patrzę i widzę.

Nie umiem być niewidzialna

Nie potrafię przemykać w ciszy, samotna, zgaszona. Nie umiem udawać ślepej ani głuchej. Nie potrafię znikać na zamówienie ani gdy tego chcę. Choć może powinnam dla dobra...