Martwa za życia

Jak posąg niezmienna
Jak pór roku kolejna zmiana
Jak piasek na pustyni
Stoję na uboczu
Zdala od życia
Sama

Inna

Inna być nie potrafię, nie chcę, nie potrzebuję. Inną mnie szlag trafia, lęk pierwotny paraliżuje.
Inna jestem sobą, bujam w chmurach do rana. Innej mnie nie znasz, niezdolnej do kochania.
Inna tonę w dniu codziennym po cichu. Inną pragniesz bliżej w nocnym dotyku.
Inna płacze kiedy wszystko cichnie wokół.  Innej dajesz kwiaty choć błądzi w mroku.

Co jest w życiu ważne

Zbyt późno zrozumiałam, że ważne jest, by nie dać się: złemu nastrojowi, chorobie,   zbyt niskiemu ciśnieniu, urojonym lękom, ludziom z destrukcyjnym nastawieniem, deszczowi prosto w twarz, własnemu lenistwu, marazmowi, niechęci do zmian, autorytarnym rządom i osądom, złym ludziom, gniewowi. Niby zawsze jest czas, by coś zmienić, ale czasem zostało go zbyt mało, żeby być zadowolonym ze zmian.
Jedno jest pewne, czasem trzeba zdjąć z siebie cały ten bagaż i po prostu iść przed siebie, samej.

orzechowy zapach jesieni

liście w deszczu błyszczą deszczem wspomnień minionych lat
okryte pierzynką mgły parki mrugają łaskawie wśród spacerowiczów
jesień przyszła później niż zwykle, rozszalała wichrem silnym
zabrała mrugnięciem babie lato i wrzosy i skrywane uśmiechy

Uprawiam cichą obserwację świata

Podpatruję ludzi i zdarzenia, leczę się z lęków. Na palcach przemykam codziennie mimochodem, sama. W oczach ludzi widzę przyszłość, ułamki zdarzeń. W powietrzu czuję zapach świata i słyszę dźwięki niesłyszalne. Zachodzę niczym słońce, powoli za horyzontem. Patrzę i widzę.

Nie umiem być niewidzialna

Nie potrafię przemykać w ciszy, samotna, zgaszona. Nie umiem udawać ślepej ani głuchej. Nie potrafię znikać na zamówienie ani gdy tego chcę. Choć może powinnam dla dobra...

Przez chwilę kochali się na zawsze...

...a pomiędzy nimi góry