nie chcemy wojny

"nie" - dla takiego świata, w którym trzeba cierpliwością nienawiść łatać
"nie" - z dezaprobatą dla ludzkiej głupoty, dla dążenia do władzy, uczuć chłosty

nie chcemy wojny, ludzi w śmierć hojnych
nocy od huków strzałów upojnych
drżenia głosów dzieci, kobiet wolnych

stosem płoną łzy istot spokojnych
wiernych, dostojnych...

napisać siebie od nowa

wzięłam pustą kartkę, siedziałam godzinę zanim cokolwiek powstało. to nie miała być konstruktywna krytyka, metoda na wybaczenie sobie błędów, to miało być tylko ćwiczenie, zabawa w literowanie. w końcu napisałam siebie od nowa, całą. nie brak szczegółów. słowa, słowa, słowa... potok słów. wylała się kartka, cała, na stół, na podłogę, wszystko w strzępach litery. chciałam poukładać sama, ale chyba zabrakło mi rąk, głowy.

gdzie jest moja wiosna ze słońcem radosnym, z dłońmi we włosach, z uśmiechem na ustach, beztroska...gdzie?

otworzyłam balkon, litery uciekły, zostało ich kilka zaledwie, na podłodze... pozbieram potem, sama.

chyba dorosłam.

wiosna

kiedy pierwsze słońce łagodnie głaszcze twarz, oplata ciepłym wiatrem ciało, wtedy wiem, że idzie wiosna. uśmiech sam wkrada się w życie. tęcza kolorami kradnie czas, tak ciężko się skupić. wracam do wspomnień, do dni kolorowych, przepełnionych zapachami. wszystko wiruje, gaśnie noc i na raz dzień jakby dłuższy i chce się tańczyć. na ulicach jeszcze pozostałości po zimie, szarość, ale już nieśmiało z trawników mrugają pierwsze kwiaty. jeszcze tydzień lub dwa, kiedy znów spadnie ostatni śnieg, a potem ten wybuch, nie do pohamowania. historia zatacza koło, biegnę przed siebie, bez zmęczenia.

ukraiński sen

śniłam o wolności, w dniu kiedy wybuchła wojna. wojna między tym co boskie a tym co ludzkie, między władzą, a siłą ludzkich serc. ludzie giną, bezprawnie, bezpodstawnie, dziesiątkami. tuż za naszą granicą rozgrywa się dramat, na oczach całego świata. trudno skupić myśli, kiedy tam ludzie proszą o pomoc, i giną za wolność, za to by mieć prawo mówić głośno o wszystkim co ich boli. jestem świadkiem najboleśniej prawdy o demokracji, i najtrudniejszej lekcji historii. sprawa jest o tyle trudna, że za kilka dni kończą się igrzyska w Soczi i oczy całego świata będą skierowane na to co zrobi Putin.

jestem pełna obaw o przyszłość, nie tylko dlatego, że Ukraińcy to nasi sąsiedzi, ale również dlatego, że to moja przyszłość, a w niej chcę spędzić resztę swojego życia, szczęśliwa i spokojna, patrząc na ludzi, którzy się słuchają, szanują.

ciężka noc, kolejna. świst kul, krew, krzyki. świat patrzy, widział, wiedział ... czas...

jak człowiek chory to więcej myśli...

... no i ma czas, żeby pomyśleć o rzeczach, które ciągle odkłada na półkę. zakurzone myśli wędrują, przepychając się między sobą. jedna krzyczy przez drugą "moja kolej!". tym oto sposobem odkurzyłam marzenia, skonfrontowałam je z rzeczywistością, oceniłam swoje szanse. w głowie kiełkują pomysły przed lat, kiedy byłam jeszcze uroczo naiwna, szczęśliwa, beztroska. to wszystko sprawia, że w tym roku wiosna przyszła wcześniej, w sercu, w głowie, na papierze.

spotkanie "odpowiedniego" człowieka stało się łatwiejsze, iskrzy, solidnie. iskry dają motywację, siłę, otwierają drzwi, pozwalają ułożyć myśli w całość, nawet te, które dotychczas wydawały się być jak zaginione puzzle w jednej układanki.

rozkoszuję się myślą o tulipanach, frezjach, zieleni, żółci, baziach i bocianach, które podobno już przyleciały. szukam żywych sytuacji, które mnie dotkną, sprawią, że się obudzę do życia.

zamykam oczy i słyszę to: https://www.youtube.com/watch?v=sEwM6ERq0gc

nowa ja, delikatniejsza, subtelniejsza, wytrwalsza.

inna

projektuję w głowie twarze, sytuacje
zmierzam ku wyobraźni jak satelita
bezwolnie

zamykam w sobie wszelkie układy
by ruszyć do przodu
przytomnie

"oddychaj", słyszę z oddali
szukam tych głosów
pospiesznie

i jeszcze tylko na chwilę przystaję
oglądam się za siebie
względnie

tęsknię...

frozen

historia zatacza koło. wszystko zamarzło, świat, serce, sprawy. mówi się, że rzeczywistość pędzi, a u mnie jakby czas stanął w miejscu. tik tak tik tak, nie słychać bicia zegara, marazm.