moje niebo

lubię patrzeć na moje niebo, na mój kawałek przestrzeni. lubię się przeglądać w chmurach, w przebłyskach słońca. samoloty na nim, jak mrówki, wędrują jeden za drugim. obserwuję swoje podniebne pole, maluję na nim marzenia, życzenia. przyszła jesień, niebo zmienia się gwałtownie w ciągu dnia, dając jednocześnie tyle radości. mam je całe dla siebie...bo nikt patrzy prócz mnie. jak tak zastygam na chwilę, patrząc, staje czas i wszystko zdaje się być takie proste. chmury jak bezy gonią tą samą drogą, codziennie, niezmiennie. lubię ten obraz, codziennie inny.